Δεν είχαν ακόμη κατασιγάσει οι αντιθέσεις που είχε προκαλέσει στη βυζαντινή κοινωνία η έριδα του Μονοθελητισμού, όταν νέες ταραχές συγκλόνισαν το κράτος με το ξέσπασμα της Εικονομαχία Πολλά έχουν ειπωθεί για το χαρακτήρα του κινήματος και τους λόγους που το προκάλεσαν. Σύμφωνα με κάποιους, επρόκειτο για αντιμοναχικό κίνημα που αποσκοπούσε στη μείωση του αριθμού των μοναχών και της μοναστηριακής περιουσίας, άρα εντασσόταν στα πλαίσια των κοινωνικοπολιτικών μέτρων των Ισαύρων.
Κατά την πρώτη φάση της εικονομαχίας οι μοναχοί είναι οι πρώτοι που δέχονται τις συνέπειες της διαμάχης. Διωγμοί μοναχών λεπτομέρεια από το χρονικό του Ι. Σκυλίτζη τέλη 12ου αι. αρχές 13ου.
Για άλλους, ήταν κίνημα θρησκευτικού χαρακτήρα που εξέφραζε τις διαφορετικές θεολογικές αντιλήψεις των ανατολικών και δυτικών πληθυσμών της αυτοκρατορίας Οι λατρευτικές υπερβολές των πιστών σχετικά με τις εικόνες, τα ιερά σκεύη και τα λείψανα των αγίων και η μεγάλη επιρροή της Εκκλησίας και ιδιαίτερα των μοναχών, οδήγησαν το 726 τον αυτοκράτορα Λέοντα Γ΄ στην έκδοση διατάγματος με το οποίο αποδοκιμαζόταν η προσκύνηση των εικόνων ως ψευδολατρεία. Οι απόψεις αυτές ωστόσο έχουν τρωτά σημεία και ο προσδιορισμός των αιτίων της εικονομαχίας παραμένει υπό συζήτηση. Γεγονός είναι πάντως, ότι η εικονομαχική πολιτική του Λέοντα Γ΄έθιξε ευαίσθητες χορδές της βυζαντινής κοινωνίας και η εμμονή του σε αυτή διατήρησε τη διαμάχη σε όλη την περίοδο που μελετάμε, καθιστώντας την έτσι χαρακτηριστικό στοιχείο της.. Η εικονομαχία διακρίνεται σε δύο φάσεις. Η πρώτη εκτείνεται από το 726 ως το 787 και η δεύτερη από το 815 ως το 843.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου